ΧΑΡΤΟΓΡΑΦΗΣΗ ΣΠΙΛΩΝ

Προέρχεται από τα μελανοκύτταρα και στην Ελλάδα η συχνότητα της νόσου είναι περίπου 4-6 περιστατικά ανά 100.000 κάτοικους. Το μελάνωμα τις περισσότερες φορές εκδηλώνεται από την αρχή ως μελάνωμα και μόνο σε ένα μικρό ποσοστό αναπτύσσεται στη βάση ενός προ υπάρχοντος σπίλου (ελιά).

Η κλινική εικόνα των μελανωμάτων ποικίλλει αλλά συχνά οι ύποπτες βλάβες χαρακτηρίζονται από ακανόνιστα όρια, ασυμμετρία, ποικιλοχρωμία και μεταβολή σε σχήμα ή μέγεθος.

Οι παράγοντες κίνδυνου για την εκδήλωση του μελανώματος είναι η έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία, ο μεγάλος αριθμός σπίλων, ο ανοιχτός φωτότυπος δέρματος, η κληρονομικότητα, η ύπαρξη δυσπλαστικών σπίλων.

Το μελάνωμα μπορεί να επεκταθεί κι εκτός δέρματος δίνοντας μεταστάσεις σε αλλά όργανα και στους λεμφαδένες και ανάλογα με την διασπορά του κατηγοριοποιείται σε 4 στάδια.

Η θεραπεία του μελανώματος είναι κυρίως χειρουργική και ανάλογα με το στάδιο μπορεί να συνδυαστεί και με συμπληρωματικές θεραπείες.

Η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία του μελανώματος σε αρχικό στάδιο είναι πολύ σημαντική καθώς τότε η πρόγνωση είναι πολύ καλή.

Γι’ αυτό το λόγο είναι σημαντικό να πραγματοποιούνται περιοδικοί έλεγχοι στον δερματολόγο με κλινική και θερμοσκοπική εξέταση για την έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση κάθε ύποπτης δερματικής βλάβης.